Dit jaar hebben we weer een lekkere zeilvakantie gehad. Wel anders dan de andere jaren, omdat we via de Vereniging van Toerzeilers met zes andere boten op pad waren. Jorrit en Floor hadden klachten over de zeilvakanties en wilden graag meer leeftijdgenoten tegenkomen. Dit is gelukt, we waren in totaal met ongeveer 30 mensen, de helft kinderen en de andere helft volwassenen. We waren zeer benieuwd hoe dit zou uitpakken. Het bleek een prima formule, we hebben lekker gezeild en de kinderen hebben iedere dag met leeftijdgenoten kunnen optrekken.
Het zeilen was, letterlijk en figuurlijk, bij vlagen vrij pittig. De heenweg hebben we veel scherp aan de wind moeten varen én de wind was vaak harder dan verwacht. Het zeilgebied was schitterend, de Solent is een echt zeilparadijs met mooi blauw water, veel leuke plaatsjes en riviertjes op korte afstand van elkaar.
De route zag er dit jaar zo uit:
De bemanningen waren weer ouderwets gevarieerd. Jorrit en Emmy hielpen ons de eerste week om de boot in Vlissingen te krijgen terwijl Huib nog werkte. Daarna heeft Gijs tien dagen meegezeild. Van de bijna vijf weken op de boot hebben we ongeveer tweeënhalve week met de groep gezeild.
Voor een verslag van dag tot dag klik hieronder.
Vrijdag 10 juli – Sneek
Onze vakantie begint vrijdags zonder stress. We doen rustig aan, Huib werkt nog ‘s ochtends, Floor en ik doen boodschappen en daarna pakken we alles in en gaan richting Sneek. Nadat de auto is uitgepakt repareert Huib nog het een en ander, zoals gewoonlijk. We besluiten vanavond te onthaasten en in het haventje te blijven. Morgen richting Enkhuizen, waarschijnlijk via Stavoren. Enige echte deadline die we hebben is op 20 juli net over de grens in Frankrijk, in Duinkerken. Daar ontmoeten we de andere zes boten van de toerzeilers.
Zaterdag 11 juli – Enkhuizen
We vertrekken op tijd omdat we vandaag in Enkhuizen willen uitkomen. Het is zalig weer, mooi windje en lekkere zon.
In Heeg even aanleggen voor wat boodschappen. Om het begin van de vakantie te vieren ook nog op een terras een stuk taart gegeten. Vervolgens door naar Stavoren. Ergens dobberen we nog even zodat er gezwommen kan worden. In Stavoren kan een van de sluiskolken niet gebruikt worden, waardoor er aardig wat boten liggen te wachten. Bij de tweede schutting kunnen we mee.
Vervolgens het IJsselmeer op. Het eerste stukje nog op de motor, maar al snel kunnen we goed zeilen, de wind draait keurig de goede kant op. In Enkhuizen gaan we in de oude haven liggen. ‘s Avonds nog een ijsje, waarmee het een perfecte eerste echte vakantiedag wordt.
Zondag 12 juli – Amsterdam
Huib en Lies vertrekken ‘s ochtends op tijd uit Enkhuizen, terwijl Jorrit en Floor nog even doorslapen. Het mooie weer is alweer voorbij, maar er staat wel een goede wind uit het westen. Tot Marken zeilen we lekker door, daarna draait de wind door naar het zuidwesten. Na een paar slagen varen we het laatste stukje op de motor naar de Oranjesluis en verder het IJ op door Amsterdam naar de vrij nieuwe Amsterdam Marina. Een hele mooie haven met echte badkamers, zelfs een paar met bad.
Eind van de middag komen Jorrit en Emmy en na het eten vertrekt Huib weer naar Assen. Hij gaat nog een weekje werken.
Maandag 13 juli – Gouda
Vandaag varen we naar Gouda. Het is een lange dag, we vertrekken rond acht uur en liggen pas rond kwart voor negen ‘s avonds aan een steiger in Gouda. We doen dit keer de staande mastroute via Haarlem. Eerst een stukje Noordzeekanaal, dan om half 11 door de brug in de A9 en via een sluis naar Haarlem. Het schiet allemaal niet heel erg op, maar is wel een leuke route. Daarna volgen er nog heel wat bruggen, tot we rond half acht bij de spoorbrug in Gouda zijn. Die gaat een uur later open, dus mooi tijd voor het avondeten. Als iets voor half negen een stuk of dertig boten klaar liggen voor de spoorbrug komen er eerst van de andere kant twee vrachtboten doorheen. Dat is schrikken, want we liggen in een bocht en die vrachtboten moeten dus ook die (binnen)bocht door. Het gaat allemaal goed en daarna het kanaal bij Gouda in voor de jachthaven. We zijn niet de enigen en besluiten gezien de drukte om te kijken of we ergens anders een plek kunnen vinden. Ietsje verder is een wachtsteiger voor een brug, daar liggen we uiteindelijk met een andere boot. Enige jammere is dat we niet van de boot af kunnen, omdat het alleen maar palen met wat dwarslatten zijn. Na het eten bedenken we dat het een leuk experiment is om te kijken of je op deze locatie ook pizza kan laten bezorgen. We bestellen de goedkoopste pizza, te bezorgen bij zeilboot Emergo bij de Steve Bikobrug. Na een half uurtje komt de bezorger aanfietsen. We hebben al twee lijnen naar de kant gegooid, tas met het geld er in gaat heen en tas met pizza er in komt terug. Het werkt allemaal perfect. Even later zitten we lachend te smullen van de pizza, experiment geslaagd!
Dinsdag 14 juli – Willemstad
Ook vandaag vooral een motordag, af en toe een zeil erbij. Aangezien we niet van de boot af kunnen, vertrekken we zodra er twee mensen wakker zijn, iets over zevenen. De Julianasluizen gaan we lekker vlot door, de Algerabrug gaat ook soepel, maar de brug bij Albasserdam halen we net niet. Een wachtsteiger is er niet, maar gelukkig vinden we een plek om te liggen. Die blijkt zelfs dichtbij de AH te zijn, dus we kunnen mooi even boodschappen doen. Daarna de brug door, vervolgens naar Dordrecht en daarna naar Willemstad. Daar liggen we mooi in de Oude Haven.
Woensdag 15 juli – Bruinisse
Vandaag is een sluizendag. Eerst de Volkerraksluizen, daarna de Krammersluizen en als laatste de sluis bij Bruinisse. Tussen de eerste en tweede sluis zeilen we zowaar, er staat een lekker windje. In Bruinisse liggen we aan een mooie steiger helemaal aan de rand van de haven. Zowel in de sluizen als bij het aanleggen in de haven bleek dat Floor als een echte cowboy de landvasten zeer trefzeker om de palen en bolders weer heen te gooien, handig!
Dit is de vierde dag op rij die vrij grijs is met de nodige miezerregen, echt helemaal niets aan. Pas ‘s avonds zijn er opklaringen.
Donderdag 16 juli – Veere
Ook vanochtend zijn we vroeg op, want om half negen arriveert Eveline al vanuit Utrecht. Zij zeilt een paar dagen mee. Als ze uit de bus stapt lijkt het alsof ze de rest van de vakantie meegaat, want ze heeft genoeg bagage bij zich. We varen via de Oosterschelde naar het Veerse Meer. Het is schitterend weer, aardig wat wind en lekkere zon. In het Veerse Meer wordt er nog wat achter de boot gezwommen en Jorrit vaart rond in het bijbootje. Hij kan dan meteen mooie ‘actieopnames’ van de boot maken. Eerst zijn we van plan om in het meer aan een steiger te gaan liggen, we vinden een mooie plek. Toch varen we door naar Veere, aangezien het aan lager wal is en we bang zijn voor een nacht schommelen. In Veere komen we op een mooie plek tegen de oude stadsmuur te liggen, lekker beschut ook.
Vrijdag 17 juli – Middelburg
We hebben voor vandaag een plek in de Michiel de Ruyterhaven in Vlissingen gereserveerd. Als we wakker worden staat er echter een knallende wind, die we op het kleine stukje Westerschelde tegen zullen hebben. Dat, in combinatie met stroom tegen, lijkt niet echt aantrekkelijk. We besluiten dus maar naar Middelburg te gaan. Dat is een geschikte plek om Floor haar verjaardag te vieren. We parkeren de boot achteruit de box in de Dokhaven in, handig voor het bezoek.
Vervolgens gaan we de boodschappen doen voor het feest en de komende dagen. Dat is alles bij elkaar nogal wat, maar gelukkig komt Jorrit met het boodschappenbootje alles ophalen:
‘s Middags komen Huib en Gijs, Mea en Jack en Meinte, Maartje, Rianne, Ruth en Lieve. Ruth heeft een schitterende taart gebakken en met vijftien mensen heeft Floor een erg leuke verjaardag.
Na het eten vertrekt iedereen. We nemen afscheid van Jorrit, Emmy en Eveline en blijven met z’n vijven achter, de bemanning voor de komende tien dagen. De tocht van Friesland naar Zeeland is vlekkeloos verlopen, ik ben trots dat het ons is gelukt om ook zonder Huib de boot zonder problemen in Zeeland te krijgen.
Zaterdag 18 juli – Blankenberge
Het idee is om vandaag naar Oostende te varen en dan morgen door naar Duinkerken. We vertrekken dus om kwart over acht uit Middelburg, maar de brugwachter op afstand gunt ons niet echt een vlotte doortocht. Waarschijnlijk vindt hij dat we gewoon een uur later met de blauwe golf van Middelburg naar Vlissingen hadden moeten meevaren, want hij weet het zo te vertragen dat we uiteindelijk met die groep in de sluis in Vlissingen liggen. Daar gaat het uur voorsprong, dat we nodig hadden om met de stroom mee de Schelde af te komen. Nu schiet het dus wat minder op. Tot overmaat van ramp zit er na een kort stukje een scheurtje in het grootzeil, waardoor we alleen nog de fok hebben. Aangezien we ongeveer tegen de wind in moeten, zetten we de motor maar bij. Vanwege al deze vertragingen besluiten we om naar de haven in Blankenberge te gaan, nooit vervelend. Het is de hele dag lekker weer en we lopen nog lekker even over het strand, hadden best even kunnen gaan zwemmen.
Zondag 19 juli – Dunkerque
Blankenberge – Duinkerken hebben we een ander jaar in zes uur gedaan, toen hadden we wel optimale omstandigheden. Nu helaas niet, want het is erg scherp aan de wind varen, het regent én de reparatie van het zeil blijkt toch niet goed genoeg. Helaas dus weer op de fok met de motor er bij kruisend naar Frankrijk. Maar goed, we halen het, tegen de tijd dat we bij Duinkerken zijn schijnt de zon weer volop. We hebben een prima plek in een box en Jorrit heeft de Pauze, één van de groep, al snel gevonden.
We zijn mooi op tijd op de plek waar we morgen met de hele groep (zeven boten) bij elkaar komen.
Maandag 20 juli – Floor jarig
Floor haar verjaardag begint natuurlijk met superverse croissantjes. Vervolgens gaan we shoppen en boodschappen doen in Dunkerque. Daarna lopen de andere vijf boten binnen en worden Jorrit en Floor opgeslokt door de groep. ‘s Middags blijkt de zeilmaker tegenover de haven open te zijn en die repareert de fok meteen even, erg fijn.
Om 5 uur is het ‘palaver’, we varen morgen naar Dover.
‘s Avonds met z’n vijven uit eten.
Dinsdag 21 juli – Dover
Ik maak me wat zorgen over de overtocht, want als het tegenzit hebben we de wind tegen én we moeten op tijd in Dover zijn, 3 uur, want anders krijgen we daar de stroom flink tegen. De zorgen blijken geheel ongegrond te zijn want het wordt een perfecte zeildag, met zon en stevige wind.
We vertrekken wat eerder dan de rest. Het eerste stuk zeilen we met de motor erbij zodat we iets scherper aan de wind kunnen varen. Als de motor uitgaat knallen we lekker door. De shipping lane steken we keurig haaks over maar door de stroming worden we naar het zuiden weggezet. Hierdoor komen we perfect uit en kunnen in een rechte lijn doorvaren naar Dover. We komen goed uit met de oceaanstomers in de shipping lane en hebben ook geen last van de ferries. Een hele grote boot die op ons afkomt is zo aardig z’n koers te verleggen, mazzeltje.
Vijf uur na vertrek uit Dunkerque varen we de haven van Dover binnen. Het was best hobbelig en de wind was meer dan verwacht, maar daardoor schoot het wel lekker op. Het is erg gaaf om zeilend naar de witte kliffen van de Engelse kust te varen. Meteen even tanken (rode diesel!) en daarna de jachthaven in. Dover nog even ingelopen.
Woensdag 22 juli – dagje Dover
Aangezien de stevige wind uit het zuidwesten komt blijven we vandaag een dag in Dover. Het is mooi weer dus dat is geen straf. Gijs en ik maken met aantal anderen een leuke wandeling de heuvel op. We hebben een mooi uitzicht zowel op het achterland als de zee. Jorrit wordt nog aangehouden als hij met anderen in een rubberboot in de haven gaat varen. Ze hadden zich via de marifoon moeten melden, net als alle boten! Het bleef gelukkig bij een waarschuwing.
Floor gaat kanoën met een aantal meiden. Als het ze niet meer lukt om terug te komen worden ze met een reddingsboot teruggesleept.
Iedere dag is een andere boot ‘boot van de dag’. Dit betekent de tocht voor de volgende dag voorbereiden en die plannen tijdens het palaver op je boot met de andere delen. Wij zijn vandaag aan de beurt. Er blijken 15 volwassenen op de Emergo te passen!
Donderdag 23 juli – Eastbourne
Het plan was om in een keer van Dover naar Isle of Wight te varen, dat betekent een nacht doorvaren. Aangezien de omstandigheden niet bijzonder goed zijn, met name de windrichting, besluiten we om in stappen langs de kust te gaan. De volgende stap is Dover – Eastbourne, een afstand van ongeveer 50 mijl. Het wordt een waardeloze tocht aangezien we vrij recht tegen de wind in moeten een de stroom in het middendeel tegen staat. Het schiet voor geen meter op, we zijn om half acht vertrokken en zijn pas tegen zeven uur in Eastbourne. Jorrit is er eerder, want die is vandaag met de Mare meegevaren.
Vrijdag 24 juli – Brighton
Vandaag een kort tochtje, slechts 20 mijl naar Brighton. Tijdens de tocht wordt het weer slechter. Als we in Brighton zijn regent het vooral de rest van de dag. Gelukkig is er een super supermarkt naast de haven. Voor vannacht en morgen wordt storm voorspeld, dus we blijven morgen een dagje liggen. Hopelijk gaan we Isle of Wight nog wel halen. Gijs heeft al een vliegticket voor aanstaande maandag vanuit Southampton. Dat is gelukkig vanuit Brighton per trein ook goed bereikbaar, voor het geval dat…….
Zaterdag 25 juli – dagje Brighton/Londen
Vandaag splitst de bemanning van de Emergo zich op. Huib, Gijs en Lies gaan een dagje met de trein naar London, Jorrit en Floor vermaken zich in Brighton.
In Londen wandelen we eerst vanaf Victoria via Westminister en de Thames naar Tate Modern. Vervolgens steken we de Thames over richting Bank om daar de Dockland Lightrail naar Canary Wharf te nemen. Daar in de buurt is het London Docklands Museum, een heel mooi en interessant museum. Iets over vijven nemen we de trein terug naar Brighton, met vrij vermoeide benen.
Zondag 26 juli – Cowes
Qua wind lijkt alleen vandaag gunstig om in de Solent terecht te komen. Betekent wel om 6 uur wegvaren, dus de wekker staat op kwart over vijf. Ach ja, het is vakantie….. Jorrit wordt tegen Linda van de Bongo uitgeruild, hij gaat lekker een dagje racen op die boot.
Het eerste stuk gaat als een speer, wel scherp aan de wind, maar zonnetje, stroom mee en goede snelheid. Na een aantal uren verandert dat allemaal, alleen stroom mee blijft hetzelfde. De wind was al naar zes Bft gegaan en knalt nog wat door naar zeven met stoten van 8. Daarbij is het ook gaan regenen. Gelukkig hebben we op tijd de fok en het grootzeil kleiner gemaakt. Daardoor gaat het prima, maar het is wel heftig. Linda en Floor hebben het binnen goed naar hun zin, daardoor is het voor hen helemaal geen pittige tocht. Later wordt de wind weer wat minder, maar het blijft vlagerig. Als we eenmaal in de beschutting van het Isle of Wight komen wordt het nog wat beter. Tegen twee uur ‘s middags liggen we in de haven van Cowes.
We hebben wel weer een scheurtje in het zeil opgelopen, dit keer de fok. Gelukkig zit er een zeilmaker in de haven. De Stampede heeft meer pech, daarvan is de hele fok aan flarden.
Eind van de middag worden in de pub alle stoere verhalen uitgewisseld.Hier een impressie van het rustigere stuk onder het Isle of Wight. Door de golven en de windvlagen kunnen we de boot een paar keer niet goed sturen.
29 juli – the Needles en Yarmouth
Vandaag staat een toeristische route op het programma, namelijk via the Needles naar Yarmouth. The Needles is een aantal uit het water stekende rotsen aan de westkant van Wight. Jasper en Jeroen varen vandaag met ons mee. Als we de Solent opvaren staat er traditiegetrouw meer wind dan voorspeld én uit de verkeerde richting. We kruisen dus weer een aantal uren tegen de wind in naar het westen. Als we bijna bij a the Needles zijn gaat de stroom tegenstaan dus we zetten de motor het laatste stukje bij. Het is aan die westkant van Wight een soort flessenhals, waardoor de stroming stevig kan zijn. Dat blijkt als we rondmaken om terug te varen maar Yarmouth: met de stroom mee halen we 11 knopen! ‘s Avonds maken we een mooie wandeling met uitzicht op the Needles.
30 juli – Newtown river
Vandaag een klein eindje varen naar een baai in een natuurgebied. Op dat kleine stukje vangen we wel een makreel, jippie. Nou ja, het is wel een bloederig spektakel aan boord. We liggen met meerdere boten aan een mooring, handig. De hoofdactiviteiten van de kinderen is met de bijbootjes elkaar opzoeken en met de bootjes rondscheuren. Niet helemaal passend in de omgeving, maar vooruit. Verder is het een lekkere luierdag.
Als Jorrit ‘s avonds z’n vismes schoon wil maken snijdt hij in z’n vinger. De bovenkant van een vingerkootje ligt er af, maar gelukkig geen peesjes ofzo. Ook nu weer een bloederig spektakel.
De mannen varen ‘s avonds nog naar de pub, met z’n vieren in ons bootje met 2 PK.
31 juli – Bucklers Hard
We zijn nu echt aan het scharrelen in de Solent, want ook vandaag maar paar uurtjes varen. Jorrit geeft makreleninstructie op de Stampede en vangt daar 6 van die vissen. Ook andere boten hebben beet vandaag. Goed voor de bbq ‘s avonds. We varen de Beaulieu (spreek uit Bjoelie) River op tot aan Bucklers Hard. Hier werden vroeger de boten voor admiraal Nelson gebouwd. Het is een leuke en mooie plek, soort van openlucht museum. Het hele riviertje plus bedding is trouwens van een of andere lord.
We wandelen ‘s middags naar Beaulieu, wat ook erg British is.
‘s Avonds varen we met alle bijbootjes naar de kant om te bbq-en. De verse makrelen blijken erg lekker.
Het is al dagen lekker zonnig en fris weer, een graad of 20.
1 augustus – Hamble
Heeel langzaam gaan we nu weer oostwaarts. In een paar uurtjes varen we naar het dorpje Hamble, vlakbij Southampton. Weer een mooi plaatsje, waar ik eindelijk geniet van een creamtea.
We slaan ook wat meer boodschappen in omdat we vanaf overmorgen serieus gaan terugvaren.
We liggen met z’n 7-en aan een aparte steiger. ‘s Avonds is er wat reuring omdat er een grote catamaran bij moet. Het blijkt een meer dan 20 meter lange trimaran te zijn, een racemachine die vandaag even 230 mijl heeft gevaren. Als Jorrit een vraag aan een van de zeilers stelt krijgt hij in het Nederlands antwoord. Het blijkt Wouter Verbraak te zijn, een van Nederlands bekendste zeilers, zeker sinds de crash van een boot in de Volvo Ocean Race….. Alle vragen worden op hem afgevuurd en later mogen we op de trimaran. Het is echt heel erg gaaf. We maken ook kennis met een ploeggenoot die het zeil snelheidsrecord heeft, ook een aardige man.
2 augustus – Chicester harbour
We beginnen de dag met weinig wind. Zodra we de Solent opvaren trekt de wind wat aan. Alhoewel we weer pal tegen de wind in moeten hebben we toch een erg mooie zeilochtend. We varen Portsmouth voorbij en gaan twee rivieren verder linksaf, Chicester harbour in. Er staat een enorme stroom vlak voor de haven waardoor we er bijna voorbij schieten. We komen voor hoog water aan, op dat moment ligt de haven in een grote baai. Aan het eind van de middag met laag water worden we omgeven door de modder, het lijkt Schiermonnikoog wel. ‘s Middags luieren we wat, zalig. Jorrit zeilt ons vandaag met de ZsaZsa trouwens hard voorbij.
3 augustus – Eastbourne
Vanaf vandaag gaan we in grote stappen naar huis. Het plan is om via Eastbourne en Dover woensdag in Oostende te zijn. De start is weinig belovend want we vertrekken iets na zevenen rond laag water zodat we stroom mee zullen hebben, maar lopen bij het uitvaren van de box al meteen hartstikke vast. Even de kiel omhoog en we komen weer los. Dat geluk heeft de Mare niet, die iets na ons weg wil. Zij lopen direct na de haven vast. Een inkomende boot kan er net wel/niet langs en komt ook vast te liggen, waarmee de uitgang voor alle andere boten geblokkeerd is. Gelukkig staat er driekwartier later genoeg water om los te komen. Richting zee hebben we knallende stroom mee, het stroomt daar echt erg hard. Verder een lekker zeiltochtje, goede wind uit goede richting. ‘s Avonds bij de haven uit eten, het vakantiegeld van de gulle gevers is nog niet op.
4 augustus – Dover
Dit was weer zo’n zeildag die heel anders uitpakt dan verwacht. De voorspelling is mooi windje 3 à 4 bft van achteren, stroom mee, lekker rustig en mooi tochtje. Zo begint het ook inderdaad, maar al heel snel neemt de wind toe, tot windkracht 6. Daarmee komen er ook veel meer golven en met de wind van achteren wordt het erg leuk, maar ook best lastig zeilen. Het is aan de ene kant gaaf, want je surft met lekkere snelheid op de golven, maar tegelijkertijd zijn de krachten zo hoog dat het wel beangstigend is. We breken onze snelheidsrecords deze dag! Het jammere is wel dat de spiboom die de fok naar buiten houdt als de wind recht van achteren komt op een gegeven moment afbreekt. Daarnaast schiet het grootzeil door de bulletalie heen, dat is een lijn die voorkomt dat het grootzeil naar de andere kant knalt als de wind van achteren komt. We hebben dus een enorme gijp, gelukkig zonder schade aan mens of boot.
Het echte venijn blijkt in de staart te zitten, namelijk het binnenlopen van de haven. Er staan daar zulke enorme golven dat het niet leuk is. Gelukkig waren we gewaarschuwd door de boot die al binnen was. De golven, de wind en de dwarsstroom maken het spannend om naar binnen te varen, zeker aangezien aan lager wal een stevige muur staat waar je niet tegenaan wil knallen. We laten de fok staan, geven vol gas en tergend langzaam komen we er doorheen, waarbij er nog wat water over de boot heen klotst. Nou ja, we hebben het weer gehaald.
Jorrit vaart vandaag weer op de ZsaZsa mee en heeft een zeer leerzame zeildag. Het grappige is dat terwijl er buiten hard gewerkt wordt om de boot onder controle te houden, de meiden binnen een tekenwedstrijd hebben waarbij Jorrit en George nog wordt gevraagd om even de jury te zijn!
5 augustus – Oostende
De laatste gezamenlijke dag. De voorspelling is dat de wind ‘s nachts blijft waaien en in de loop van de dag helemaal wegvalt. We besluiten om ‘s morgens om 4 uur te vertrekken zodat we eerste deel stroom mee hebben en het al wel licht is als we de shipping lanes met de vrachtboten moeten oversteken. Ik snap eigenlijk niet waarom we nog naar het weerbericht kijken, want het gaat weer helemaal anders. Als we wegvaren staat er wind, die valt binnen een half uur helemaal weg. We genieten van de zonsopkomst en motoren naar de overkant van het kanaal.
We doen wat dutjes, lezen wat, poetsen de boot een beetje en vermaken ons wel, het is zeer relaxed vergeleken met alle andere zeildagen. Het is vrij grappig als we over een spiegelgladde zee motoren en dan van de Belgische kustwacht horen dat het nu windkracht 4 is en dat de wind in de loop van de dag zal afnemen. De laatste uren voor de Belgische kust krijgen we namelijk nog wel een hele mooie wind, waardoor we toch nog een stuk zeilen. Rond vier uur zijn we in Oostende. We vermoeden dat de kustwacht het weerbericht achterstevoren heeft voorgelezen.
‘s Avonds zijn er verschillende afscheidsetentjes. De volwassenen naar een restaurant een eindje lopen, de meiden naar de Mc Donalds en de jongens naar de pizzeria. Iedereen heeft een gezellige avond.
‘s Ochtends vroeg horen we trouwens nog een hilarische marifoonconversatie tussen de Franse douane en Henk Jan van de Stampede. Als Henk Jan een vrachtboot oproept om een aanvaring te vermijden krijgt hij antwoord van de Franse douane die hem allerlei vragen stelt over de boot en de bemanning. De vraag “iz dzie euner on bort” snapt Henk Jan tot vier keer toe echt niet, wij ook allemaal niet. Het blijkt dat het er om gaat of ‘the owner on board’ is. Even later blijkt dat de douane eigenlijk een heel andere boot wilde oproepen. Overigens snapt ook die Finse boot even later de vraag over de eigenaar helemaal niet. Een uitspraakcursus is misschien zo gek nog niet.
6 augustus – Vlissingen
Om half tien is het toch echt tijd om afscheid te nemen van iedereen. We drinken met z’n allen (ja, er passen 30 mensen op de ZsaZsa) nog thee en koffie met een lekker gebakje en daarna vertrekt de een na de ander.
Aangezien er na vandaag noordenwind wordt voorspeld, kiezen de meeste er voor om in een keer naar Scheveningen te varen. Wij hebben niet zo’n zin in weer een lange dag varen en we willen nog bij Jack en Mea langs, dus het wordt Vlissingen. Om 2 uur gooien we los en iets na zeven uur liggen we in de Michiel de Ruyterhaven. Lekker gezeild en alle boten op de Schelde weten te ontwijken. Het was bij de monding van de Schelde echt wel druk met inkomende en uitgaande boten. Morgen stappen Jorrit en Floor op de trein naar Lelystad dus als afsluiting eten we bij de brasserie bij de haven.
De 2,5 week met de groep is ons erg goed bevallen. Jorrit en Floor vonden het leuk met alle kinderen, of zoals Floor zegt, je verveelt je nog steeds wel eens, maar dan verveel je je samen. De volwassenen waren ook leuk om mee op te trekken, het voelde ook totaal niet als een verplichting. Het zeilen was mooi, met aardig wat pittige stukken, maar dat maakt het ook wel weer leuk. Isle of Wight/Solent is een fantastisch zeilgebied.
7 augustus – Lelystad en Vlissingen
Om half twaalf gaan Jorrit en Floor met de trein naar Lelystad. We wandelen van de haven naar het station met de vouwfiets als pakezel voor de tassen. We zijn mooi op tijd dus we kunnen nog even een ijsje eten. Gelukkig maar, want het is al best warm.
We huren meteen een fiets voor Huib en ‘s middags fietsen we langs de duinen naar West-Kappelle. Zeeland is toch echt een mooie provincie. Daarna door naar Mea en Jack waar we samen met Olaf en Theresa eten, erg gezellig.
8 en 9 augustus – Noordzee, IJmuiden, Amsterdam
We gaan via de Noordzee terug naar Friesland. Dat waren we al van plan, maar door de ellende met de brug bij Alphen hebben we geen keus. Het is wel zeer spijtig dat net voor de komende drie dagen noordenwind wordt voorspeld. Vandaag is het de bedoeling om naar Stellendam te zeilen. We starten prima, inderdaad noordenwind, maar tot de punt van Walcheren lekker stroom mee en goed te bezeilen. Daarna is dat voorbij, we kruizen tegen de wind in en niet veel later ook tegen de stroom in. Aangezien de stroom van de Schelde niet hetzelfde is als op de Noordzee, pakken we maar een klein stukje stroom mee. Op zich zeilt het zalig, mooi weer, goede wind, maar het schiet echt voor geen meter op. Als we bij de vaargeul richting Stellendam zijn, zie ik op de windguru dat ‘s nachts de wind blijft waaien en naar oost draait. Daarna zakt de wind ‘s ochtends weg om vervolgens weer vrolijk vanuit het noorden te waaien. Het vooruitzicht van nog zo’n kruisdag is niet erg aantrekkelijk, dus we besluiten door te varen. We hebben dan maximaal profijt van stroom mee en hopelijk betere wind. Tot de Maasmond kruizen we nog tegen de wind in. Voor het oversteken van de Maasmond zetten we de motor aan met het grootzeil er bij. Het is vrij rustig wat betreft boten, dus dat is fijn. We motoren nog even het gebied uit en dan valt opeens langzaam de motor uit. Gelukkig zijn we al overgestoken, maar onze o zo betrouwbare motor moet het natuurlijk wel doen. We hijsen de zeilen en terwijl ik doorzeil, gelukkig inderdaad oostenwind, probeert Huib de motor te repareren. Een paar uur later lijkt dat gelukt, maar na een paar minuten houdt-ie er weer mee op. Dat is balen, maar voorlopig hebben we geen probleem want de wind waait lekker uit de goede richting. Als het licht wordt zijn we bij IJmuiden. Daar roepen we de kustwacht op, die er voor zorgt dat er een reddingsboot van de KNRM naar ons toe komt. Wel zielig, die vijf mannen moesten dus vroeg hun bed uit. Ze maken de Emergo vast aan hun boot en zetten ons in de haven bij een steiger af. Echt erg fijn dat dit bestaat, want zeilend naar binnen tussen de grote boten die het Noordzeekanaal op gaan is niet echt een optie. De service is gratis, of je nu donateur bent of niet. Gelukkig herkende ik een van de ‘redders’ uit het blad voor abonnees.
 |
| De boot van team Brunel, de Emergo en onze redders van de KNRM ‘s ochtends vroeg in de haven van IJmuiden. |
We liggen aan de tanksteiger van de jachthaven, waar ook de Nederlandse boot van de Volvo Ocean Race ligt, goed gezelschap! We duiken eerst een paar uur ons bed in en daarna gaat Huib weer aan de slag. Hij is ook een echte redder, want hij weet de motor weer aan de praat te krijgen.
Waarschijnlijk zat er nog weinig diesel in de tank en is er bij het scheefhangen van de boot lucht in de motor gekomen. Vervolgens lukte het de eerste keer niet om alle lucht er uit te krijgen, waardoor die het maar even deed. Als we die middag doorvaren naar Amsterdam loopt de motor weer als een zonnetje, gelukkig.
10 – 12 augustus – Enkhuizen, Snitser Mar en Oppenhuizen
Na alle spanning en sensatie van de afgelopen dagen bouwen we de vakantie rustig af. We zeilen met veel geduld van Amsterdam naar Enkhuizen. De wind is minimaal, dus de gennaker er op gezet. Dan nog schiet het echt niet op.
Totdat de wind opeens, met Enkhuizen al in zicht, van windkracht 2 doorschiet naar kracht 4 en 90 graden draait. Het is bijzonder om te zien dat het in een paar minuten helemaal verandert. We zijn er blij mee, want opeens schiet de boot er vandoor. ‘s Avonds nog maar eens lekker uit eten in Enkhuizen, nu het nog kan.
De volgende dag is onze laatste dag, maar we besluiten om het definitieve einde van deze lekkere vakantie nog iets uit te stellen en liggen nog een nachtje aan een steiger in het Sneekermeer.
Woensdagochtend is het dan toch echt afgelopen met de pret, we poetsen de boot en rijden naar huis.
Ik ben bijna 5 weken op de boot geweest, Huib iets minder. Het was een zeer geslaagde vakantie.
Leave a Reply