Onze vakantie zit er weer op. Huib is vier weken op de boot geweest, Lies drie weken en Jorrit en Floor twee weken. Eerst werd de boot naar Zeeland gevaren, daarna een paar weken in Zeeland en vervolgens naar Londen op en neer. Het was een afwisselende vakantie, met Londen als hoogtepunt. Voor de een de tocht er heen, voor de ander Londen zelf. We hebben ontzettend mooi weer gehad, de kuiptent hebben we maar een paar keer even omhoog gehad omdat het regende. We hebben ook weer mazzel gehad met de wind, die waaide meestal de kant op waar we heen wilden. Zeeland blijft een erg leuke zeilprovincie, met afwisselende vaargebieden, zoet, zout en brak water, wat vaak heel helder is, leuke stadjes en natuurlijk zeehonden. Verder is het vaarwater een aantrekkelijke schaal voor een kajuitzeilboot met redelijk groot water, maar ook weer niet van die eindeloze afstanden. Ook het varen op getijdenwater is leuk, maar wat minder ingewikkeld en dwingend dan op het wad.
De route:
De bemanningen:
Ga naar ‘meer lezen’ voor een verslag van dag tot dag.
Zondag 14 juli Feestje!
Dit jaar gaat de Emergo 5-6 weken zeilen, met zeer wisselende bemanningen. De eerste zeildag valt samen met Floor haar verjaardagsfeestje, dus naast Huib en Lies varen Floor, Jet en Naomi mee. Bestemming is konijneneiland op de grens van Heegermeer en Fluessen. Onderweg zijn de dames druk bezig de verschillende onderdelen van het matrozenexamen te doen. Bij het eiland leggen we aan de buitenkant aan en kan er lekker gezwommen worden. De ijsboot komt ook nog langs.
Maandag 15 juli Eerste bemanningswissel
Floor, Jet en Naomi doken zondag iedere keer opnieuw het water in. Rond 10 uur ‘s avonds hadden ze er genoeg van en was het tijd voor een verkenning van het eiland in het donker. Ze waren al snel weer terug omdat twee het te eng vonden en de derde het juist saai vond.
De volgende ochtend is het water erg koud, maar het blijkt dat het iedere keer dat je er inspringt weer een stukje warmer is. Na het ontbijt varen we naar Elahuizen, waar Nic en Kristel al staan te wachten.
Lies, Floor, Jet en Naomi worden ingeruild voor Nic en Kristel, die een kleine week met Huib gaan zeilen en de boot alvast een eindje richting Zeeland brengen. We hopen tenminste dat ze een eindje komen, want op basis van de windvoorspelling doen ze er al ongeveer een week over om naar Stavoren te dobberen.
Dinsdag 16 juli Vliegjesdag
Na gisteren in Hindeloopen te zijn beland, met toch nog een klein briesje op het IJsselmeer was er vanochtend een mist die langzaam optrok van het IJsselmeer. Met een poging tot wat zeilen lag Kristel achter de boot die ze zwemmend bij kon houden. En zelfs even poogde te duwen, met weinig succes. Helaas was het totaal uit de richting waar we naar toe wilden, namelijk Enkhuizen. Dus de motor er maar bij aan gezet. Na ongeveer een uur begon het feest, vliegjesdag op het IJsselmeer was aangebroken. Als je minder dan 50 vliegjes op je wilde hebben was het zo ver mogelijk op de punt zitten of naar binnen. Eenmaal in de middag in de haven begon de grote vliegontruiming + schoonmaak.
Woensdag 17 juli Barbecue feest
Vandaag lekker laat vertrokken om de wind die ‘s middags misschien wat zou gaan waaien tegen te komen op het Markermeer. En als dat briesje dan toch van achteren komt waarom dan geen 3 ipv 2 zeilen. De boot was ditmaal zwemmend niet bij te houden, dus de reddingsboei maar goed vast houden en je mee laten slepen door de boot. Eind van de middag was er toch dermate wind dat we de 6.1 knopen wisten te halen. Toch een prestatie van de dag. Eenmaal in de haven aangekomen hebben we het kleine bootje gereed gemaakt en rondgescheurd op zoek naar de tennisbal die we zagen bij binnenkomst. Natuurlijk al lang verdwenen en het enige resultaat waren 2 golven over Nicholas zijn rug. Haha. Voor het avondeten gingen we opzoek naar een leuke bbq plek. Kristel had er 1 gevonden. Leuk uitzicht, in de zon, niet op een doorlopend pad en vlakbij de boot. Het bleek inderdaad een HEEEL gezellige plek te zijn. Zie foto… (Jammer dat je de muziek niet hoort.)
Donderdag 18 juli Amsterdam
Vandaag van Hoorn naar Amsterdam gezeild. Dit was de beste zeildag tot nu toe. Onze snelheid werd alleen beperkt doordat we op het Markerkeer waterplanten hadden opgepikt die onder de boot bleven hangen. Het schijnt dat er gemaaid gaat worden, dat zou wel handig zijn. In de Oranjesluis hebben we een deel kunnen verwijderen door de kiel een paar keer op en neer te bewegen en in Amsterdam is Nic in het water gesprongen om het wier uit de schroef te halen.
In Amsterdam de nieuwste haven bij de NDSM-werf maar eens geprobeerd. Mooie haven, zeker als het hoofdgebouw met voorzieningen ook klaar is. Rondom de haven zijn al meerdere trendy restaurants enzo. Nog rondgewandeld in het centrum.
Vrijdag 19 Bemanning vertrekt
Huib, Kristel en Nic (moter)zeilden vandaag het laatste stuk van Amsterdam naar IJmuiden. De laatste actie was het passeren van de sluizen, waarna ze aanlegden bij de jachthaven van IJmuiden.
De walploeg was ondertussen via Utrecht ook in IJmuiden gearriveerd om de bemanning op te halen. De Emergo blijft nu een paar dagen liggen, terwijl vanuit Utrecht de volgende activiteiten worden ontplooid:
– Jette en Charlotte op bus naar Blanes (Spanje) zetten
– barbecueën om Floor haar verjaardag (alvast) te vieren
– Floor naar ponykamp in Barneveld brengen. Onderstaand Floor met stapelbedgenoot Fleur al meteen aan de gang met een pony.
– Jorrit naar roeikamp in Naarden brengen
– Sophie op vliegtuig naar Engeland zetten voor taalcursus
Zondagmiddag gaan Eveline, Eric, Huib en Lies weer naar IJmuiden om maandag verder te zeilen richting Zeeland.
Zondag 21 juli IJmuiden – Scheveningen
Zondag eind van de middag gaat de Emergo weer verder. Om kwart over vijf varen Eveline, Eric , Huib en Lies de haven uit op weg naar IJmuiden. Er is een mooi oostenwindje voorspeld, waardoor we in een uur of vijf naar Scheveningen hopen te zeilen. De wind valt echter wat tegen, dus na een uurtje zetten we de motor er bij. Als die een wat vreemd geluid gaat maken zeilen we maar weer verder. Gelukkig trekt de wind weer wat aan en hebben we een zalige zeilavond met een lekker gangetje, stroom mee en een mooie ondergaande zon. Uiteindelijk leggen we iets na middernacht aan in Scheveningen.
Maandag 22 juli Bruinvissen en zeehonden
Aangezien we geëindigd waren met een motor die rare geluiden maakte, duikt Lies ‘s ochtends meteen maar het water in om te kijken of er onder de boot een verklaring te vinden is. Nadat ze haar hyperventilatie en claustrofobie overwonnen heeft maar eens een eerste inspectiepoging. Het blijkt dat de anode aan de schroefas los zit. Met een schroefdraaier duikt ze vervolgens nog een keer of twintig onder de boot om dat ding aan te draaien.
Het tij staat ‘s ochtends alweer de juiste kant op, dus vertrekken we daarna meteen, rond een uur of acht. Er staat nagenoeg geen wind dus op de motor richting de oversteekplek van de Maasmonding. Dat voelt spannender dan het uiteindelijk is, want hoewel er best veel boten richting Rotterdam en zee varen, hoeven we helemaal niet uit te wijken. Het is wel apart, want je denkt dat er weinig grote schepen aankomen, maar die dingen gaan zo hard dat er binnen de kortste keren weer wat aan komt stuiven.
Onderweg zien we een aantal keren bruinvissen en zeehonden. Vooral die bruinvissen zijn schitterend, want een paar zwemt eventjes in de buurt van de boot en duikt iedere keer als dolfijnen op uit het water.
Onze bestemming is het Haringvliet, het water tussen Voorne-Putten en Goerree Overflakkee. Voordat we door de sluis bij Stellendam gaan, gaan we eerst nog even voor anker om te zwemmen in de zee, zalig.
Daarna is de wind ook mooi opgestoken, dus we zeilen vervolgens naar de sluis en daarna door naar Hellevoetsluis. Rita (Eric’s moeder) komt daar langs. We zeilen nog een stukje met haar en gaan vervolgens uit eten. Als Rita weer naar huis is vertrokken varen we het Haringvliet weer op en gaan voor anker voor de nacht.
Woensdag 23 juli Zon, zoet, zout en brak
De dag beginnen we met een lekkere duik in het Haringvliet.
Aangezien het weer een warme dag is, duiken we vandaag iedere keer dat het een even kan het water in, lekker verkoelend.
We varen eerst naar hét winkelcentrum van Hellevoetsluis, met aanlegsteiger, om boodschappen te doen. Vervolgens zeilen we het Haringvliet af op weg naar het Grevelingenmeer. Het Haringvliet is zoet water. Nadat we de Volkerak- en Krammersluizen zijn gepasseerd komen we op het zoute water van de Oosterschelde. Als we daarna de sluis van Bruinisse door zijn, komen we op het brakke/zoute water van het Grevelingenmeer. We gaan in de jachthaven van Bruinisse liggen. Deze is de afgelopen jaren enorm vergroot en heeft hele mooie faciliteiten, zelfs echte badkamers!
Donderdag 18 en vrijdag 19 juli Archipel
Archipel, klinkt als een spannende exotische bestemming en met de huidige temperaturen lijkt het daar best op. Nadat we woensdagochtend de begraafplaats van Bruinisse hebben bezocht varen we door naar het eilandje Archipel in het Grevelingenmeer. Daar blijven we twee nachten liggen. Donderdag is een zalige luierdag: zwemmen, lezen en dutjes doen. Hoogtepunt is de risotto die Eveline maakt, nu we eindelijk alle ingrediënten hebben.
Ook een goed moment voor een officieel staatsieportret van Huib en Lies:
Vrijdag 27 juli Weer bruinvissen en zeehonden
Na een dagje luien varen we op vrijdag verder. Als we vertrekken is het mooi weer, maar op de buienradar zien we een vervelend front aankomen. Precies als we in sluis bij Bruinisse liggen barst het los, maar gelukkig zitten we aan de rand van de bui. We varen de Oosterschelde op, bestemming is Yerseke. Onderweg weten we de buien, inclusief wat onweer, niet helemaal te mijden, maar toch valt het nog wel mee.
Het is de bedoeling dat we precies met het tij meevaren, dus bij eb varen we richting Zierikzee en als het tij keert varen we richting Yerseke. We zijn net wat te vroeg, waardoor we nog wat stroom tegen hebben. Erger is dat we nog geen zeehonden zien, maar gelukkig liggen ze even verder toch op een plaat. Het blijft een leuk gezicht. Eerder hadden we ook weer bruinvissen zien zwemmen, dus weer een dag met bruinvissen en zeehonden.
In Yerseke aangekomen duikt Lies nog maar weer eens onder de boot om de anode te controleren. Het blijkt dat we ondertussen een boutje verloren zijn en de anode dus ook bijna. Al duikend probeert Lies er een nieuwe in te draaien, maar dat lukt niet. Voorlopig varen we maar even zonder dat ding rond. De anode voorkomt dat het metaal van de schroef wordt aangetast, maar dat zal niet zo’n vaart lopen.
‘s Avonds komen Meinte en Maartje, Rianne, Lieve en logee Roos gezellig eten op de boot. Tijdens de borrel wordt er nog lekker gezwommen.
Na het eten vertrekt de gehele bemanning naar Utrecht, het is het einde van de eerste zeilweek van Eveline en Eric. Huib en Lies gaan Jorrit en Floor van hun kampen ophalen.
Zondag 28 juli Geboortegrond
Nadat Jorrit en Floor zaterdag zijn opgehaald in Barneveld en Naarden, rijden we door naar Schiphol. Na drie maanden au pairen in Madrid arriveert Myrthe weer, het is leuk dat we mee kunnen om haar af te halen. Daarna scheuren Huib, Lies, Jorrit en Floor weer naar Yerseke.
De volgende dag, zondag, varen we eerst naar een zandplaat net buiten Yerseke. We vallen daar droog, zodat we de anode weer onder de boot kunnen vastmaken. Het onhandige is wel dat we net niet ver genoeg doorvaren waardoor we niet helemaal droogvallen. Er blijf ongeveer 30 cm staan, waardoor het werk net onder water moet gebeuren. Niet heel erg, alleen die klotsende golven die tegen de boot uiteenspatten zijn geen feest. Uiteindelijk lukt het, nu hopen dat-ie blijft zitten.
We scharrelen verder wat rond op de zandplaat, die we delen met een paar andere boten en zeehonden.
Als we weer genoeg water onder de boot hebben zeilen we door naar Goes, een lang gekoesterde wens van Lies. Die dacht namelijk altijd dat haar geboorteplaats een weinig bijzondere plek was. We liggen midden in het centrum en dat blijkt heel leuk te zijn, met leuke straatjes en panden.
We hebben ook geluk: de Dancetour is in Goes, met Franky Rizardo en Quintino!? We kunnen de stevige beat goed horen in de haven. ‘s Avonds gaan we nog even kijken, is best leuk en om tien uur gaat de muziek keurig uit.
Maandag 29 juli En nog meer familie
‘s Ochtends varen we het Sas van Goes weer af richting Oosterschelde. We zeilen een kort stukje op dat water en slaan dan af naar het Veerse Meer. Het eerste stuk van het Veerse Meer is vol met campings, boten en bootjes. Gelukkig ook een slurper om onze poepdoos leeg te maken. Veere slaan we over, we gaan meteen naar Middelburg via het Kanaal door Walcheren. In de haven parkeren we de boot netjes achteruit in de box, handig voor de genodigden. Al vrij snel komen Meinte, Maartje en Rianne om Ruth te brengen, zij komt logeren. Kort daarna komen Mea en Jack om te eten.
Aangezien we normaal ruim 300 kilometer bij elkaar vandaan zijn, is het erg leuk dat ze nu gewoon even langs kunnen komen of kunnen komen eten.
Na het eten verzorgt Jorrit nog een rondvaart door de haven voor Mea.
Dinsdag 30 juli Michiel
Het plan is om dinsdag naar Vlissingen te varen, woensdag naar Breskens en dan donderdag misschien/hopelijk naar Engeland. ‘s Ochtends gaan Ruth, Floor en Lies eerst even naar de winkels, want Floor heeft nog verjaardagsgeld en dat natuurlijk weer brandt in haar zak. Later kopen we ook kaarten van de Engelse kust. Hopen dat we gaan, anders is dat weggegooid geld.
Er zijn twee havens in Vlissingen, Michiel de Ruyter bij het centrum en de andere haven, waar niets aan is. Als we ‘s ochtends naar de Michiel de Ruyterhaven bellen, komen we als vijftiende op de wachtlijst voor vandaag. Aan het begin van de middag blijkt dat er ook precies vijftien boten vertrekken, dus we kunnen er heen. Over de vijf kilometer van Middelburg naar Vlissingen doen we ongeveer twee uur, dankzij de bruggen onderweg. Er zou dit jaar een ‘blauwe golf’ zijn op dat stuk van het Kanaal door Walcheren, maar dat lukte vanmiddag in ieder geval niet. De sluis gaat lekker vlot en daarna de Oosterschelde op. Over de marifoon hebben we gehoord dat het windkracht zes is, we bereiden ons geestelijk voor op een zeer kort pittig stukje. Dat is ook precies wat het wordt, dus de kinderen hebben er een mooie rollercoaster ervaring bij.
Om de haven in te varen moet de havenmeester een voetgangersbruggetje open doen. Gelukkig ziet hij ons al aankomen en doet hij het bruggetje ruim van tevoren open. Veel uitwijkruimte is er niet aangezien de loodsboten vrij veel in en uitvaren.
We komen op het laatste plekje te liggen, direct naast de ingang. Aangezien het een open verbinding met de Westerschelde is, belooft het een lekker hobbelig verblijf te worden.
Op de foto zitten we aan de appeltaart in de brasserie annex havenkantoor met op de achtergrond de Emergo.
Nadat we liggen wordt het weer slechter en gaat het regenen en het blijft flink waaien. Eindelijk tijd om het blog bij te werken!
‘s Avonds trekt de wind aan tot windkracht zeven. Als we tegen het donker worden nog even een rondje lopen is de Westerschelde vrij spectaculair. De loodsboten stuiteren op en neer naar de zeeschepen toe. Ruth en Floor worden door de weersomstandigheden en Michiel op zijn sokkel geïnspireerd tot een Michiel de Ruyter-rap. In de haven liggen alle boten ook vrolijk te deinen.
Woensdag 31 juli Dagje Vlissingen
Vandaag blijven we een dagje in Vlissingen. Voor donderdag wordt nog steeds een zuid/zuidoosten wind voorspeld, dus Londen lonkt. We bereiden ons voor op DE oversteek. We laden een karretje vol in de appie, kopen een gids voor Londen, bestuderen de waterkaarten en lezen de info die we kunnen vinden op internet over m.n. de Thames. Gelukkig hebben we goede wifi hier. We besluiten ook maar alvast een haven te reserveren, want het kan wel eens druk zijn in de weekenden. Dat blijkt, want de eerste twee hebben geen plek. De derde gelukkig wel (South Dock Marina), minder gunstig gelegen, maar het is Londen, zal wel goed zijn. Misschien dat we na het weekend nog naar de haven pal naast Tower Bridge kunnen gaan.
De planning is dat we morgenochtend rond hoog water vertrekken uit Vlissingen, dat is 11 uur ‘s ochtends. We hopen na ongeveer 24 uur bij het begin van de Thames te zijn. Daar maken we dan een tijstop omdat de Thames behoorlijk stroomt. Als we dus met opgaand water naar binnenstromen schiet het lekker op. Dat laatste stuk is ongeveer 45 mijl, normaal negen uur, maar met stroom mee moet het sneller gaan. We gaan er van uit dat we dan ergens tussen 11 en 12 uur vrijdagavond in Londen zijn. De sluis naar de haven is dan dicht, dus dan blijven we die nacht aan een steiger op de Thames liggen. We zijn benieuwd of het zo gaat lukken. Floor ziet er wel tegenop, zo lang achter elkaar op het water, de andere drie hebben er wel zin in.
In de Michiel de Ruyter haven liggen is erg leuk. Je ligt in het centrum, het is druk rondom de haven. Daarnaast is het hele loodsgebeuren erg interessant om te volgen, de boten varen echt vaak in en uit. Verder staat Jorrit een aanzienlijk deel van de dag te vissen op de steiger die de Westerschelde in loopt.
‘s Middags komen Jorrit en Emmy ook gezellig langs, die doen een dagje Zeeland. We wandelen even over de boulevard, de jeugdherinneringen komen spontaan naar boven!
donderdag 1 augustus Bye bye Michiel
We zijn onderweg. Om 10 voor 11 gooien we de touwen los, op weg naar Engeland. Er staat nog nagenoeg geen wind, daardoor is het snikheet. Later!
Donderdag 1 en vrijdag 2 augustus Vlissingen – Queenborough
Als we de Westerschelde opdraaien staat er slechts een zuchtje wind. We beginnen dus maar op de motor, hopelijk niet tot aan aan Engeland. Weinig wind is driedubbel vervelend: we moeten motoren, het is erg warm zonder wind én we hebben een horde vliegen op en rond de boot. Na een uurtje komt er gelukkig wind en kan de motor uit, rust. Alhoewel het natuurlijk erg saai is, is er op zee toch meer te beleven dan je denkt. Ongeveer 30 kilometer uit de kust ligt het wachtgebied voor de Schelde. Er liggen 15 à 20 boten te wachten op het tijdstip waarop ze richting het loodsenhotel mogen varen, waarna er een loods aan boord wordt gezet. Over de marifoon kunnen we alle gesprekken daarover goed volgen en daardoor ook anticiperen welke boot gaat bewegen.
Verder ligt ongeveer halverwege Nederland en Engeland het verkeersscheidingstelsel. Dit is een soort snelweg met eenrichtingsverkeer voor alle zeeschepen. Recreatievaart moet dit gebied haaks oversteken. Het is wel handig, want er varen heel wat boten, maar ze varen gelukkig allemaal dezelfde kant uit in een bepaald gebied. We zijn aan het begin van dit gebied om negen uur ‘s avonds. Doordat we haaks over moeten steken krijgen we de wind pal van achteren, dus halen we de zwartgele gennaker weer te voorschijn. De wind neemt wat toe, dus we scheuren lekker in ongeveer twee uur dat verkeersscheidingstelsel over. Ondertussen kunnen we genieten van een schitterende zonsondergang.
Daarna wordt het bikkelen, het is donker, de wind neemt nog wat toe en we zijn moe. Jorrit is nog wakker, hij helpt heel goed mee, geen overbodige luxe. Het idee was dat Huib en Lies om de twee uur zouden wisselen, zodat je ook wat kan slapen. Echter, Lies kan haar ogen niet open houden, dus Huib zeilt de meeste uren in het donker tussen 11 en half vijf. Floor is rond 10 uur gaan slapen en later gaat ook Jorrit binnen slapen.
De oversteek duurt wel lang, maar echt ver is het toch niet. Halverwege kunnen we zowel de lichten van de Belgische als de Engelse kust zien liggen. Het is best lastig dat er veel lichten zijn aan de Engelse kant, want het is daardoor moeilijk om de varende boten te onderscheiden in het donker. Maar alles gaat gelukkig goed en als het licht is zijn we al bij Engeland. We komen langs gebieden met mooie namen als Princess Channel, Knob Channel en Shivering Sands. Op die laatste plek staan nog onderstaande overblijfselen uit de tweede wereldoorlog, een soort huizen op palen. Ik neem aan om van daaruit de Duitsers tegen te houden?!
Opvallend zijn ook de tonnen die hier in de buurt liggen, klik op onderstaande filmpje om te ontdekken waarom.
We varen door tot Queenborough (vlakbij Sheernes, de steiger van de Olaulijn ligt er nog) daar zijn we om negen uur Nederlandse tijd. Rond half vier is het laag water en vertrekken we weer zodat we met het tij mee naar Londen spoelen.
Vrijdag 2 augustus Queenborough – London South Dock
In Queenborough liggen we voor het eerst aan een mooring, een boei die je oppikt en waaraan je de boot vastknoopt. Het wordt in Engeland veel gebruikt in getijdenhavens in plaats van steigers.
We pompen het bootje op om even naar de kant te varen. Queenborough blijkt het oppompen niet echt waard, het is niets en heeft niets. Iets na half vier ‘s middags maken we los voor het tweede deel van de tocht. Eenmaal op de Thames valt de stroming ernstig tegen. Overal wordt gesproken over 3 à 4 knopen mee, maar de eerste paar uren mogen we blij zijn met een halve knoop mee, om chagrijnig van te worden. Uiteindelijk hebben we de laatste uren zo’n twee knopen mee, dan schiet het lekker op. Londen invaren is een bijzondere ervaring, ook in het donker. We varen bij Greenwich van het oostelijk naar het westelijk halfrond.
Voor tienen zijn we bij de haven, waar we aan een wachtsteiger op de Thames gaan liggen omdat het sluisje naar de haven pas morgenochtend bediend gaat worden. Een Belgische boot die er ook ligt vertelt dat zij nog geschut gaan worden en dat we vast mee kunnen. Ze stonden op de steiger om de touwen aan te pakken (het was knap lastig aanleggen, donker, behoorlijke wind, veel stroom en weinig ruimte). De man waar Jorrit zijn touw naar gooide zei in onvervalst Vlaams tegen hem ‘uw moeder kan goed aanleggen’, aardige jongens die Belgen.
Kwartiertje later gaan we de sluis in en even later liggen we op zalig rustig water in Londen. Een tocht van ruim 36 uur, waarvan 28 vaaruren. We duiken alle vier meteen ons bed in.
zaterdag 3 augustus London – dag 1
Vandaag was de eerste dag in London. We gingen eerst met de metro naar Westminster. Meteen op de foto met de big ben en om twaalf uur luisteren naar het klokkenspel. We zagen ook het london eye maar daar zijn we nog niet in geweest. Toevalig was vadaag ook london cycle dat is een actie dat ze in London meer gaan fietsen, er fietsten wel 50.000 mensen een rondje door Londen. Toen zijn we langs de ministeries en downing street 10 geweest, daarna naar Trafalgar square. Nog even rond lopen en kijken en toen hadden we honger dus hadden we sandwiches gekocht en gingen we in een park eten. Daarna zijn we met bus 73 door heel Londen naar mamma’s oude huis gegaan maar toen we er waren wist mamma de weg niet meer. Dus zijn we met de trein naar een stadsion gegaan toen we gingen overstappen hadden we de verkeerde metro dus moesten we terug naar het stadsion en hadden we de goede metro. Toen zijn we nog even boodschappen gaan doen in een hele grote Tesco Nu zijn we weer op de boot. Helemaal op.
Geschreven door floor
zondag 4 augustus London – dag 2
Op basis van de ervaringen gisteren had de gids vandaag een iets minder ambitieus programma. Eerst met de bus naar Greenwich, de haven ligt daar niet ver vandaan. In Greenwich eerst naar de 0-meridiaan en het Royal Observatorium. Zeker aangezien we met de boot heel bewust over die meridiaan zijn gevaren, is het een leuke plek om te bezoeken. We snappen nu ook beter waarom we ‘m op het water moeilijk konden vinden. Daarna op zoek naar een lunch. De pub ‘coach & horses’ heeft lekkere pubmeals. Daarna gaan we Greenwich Market over, wat Jorrit vreemd genoeg leuker vindt dan Floor. Via de Cutty Shark gaan we de voetgangerstunnel onder de Thames in om er aan de andere kant weer uit te komen. Weer blijkt de gids te ambitieus, dus het Dockland Museum wordt geschrapt en met de Dockland Lightrail gaan we naar het Olympisch Park. Daar kun je helemaal niet in omdat alles verbouwd wordt. Wel kun je aan de rand zien wat het allemaal gaat worden.
Op de terugweg komen Jorrit en Floor in een ander trein/metrostel terecht. De conducteur staat daar ook net, dus een soort van conversatie komt op gang tussen met name Jorrit en de conducteur. We komen er nu pas achter dat hij al best wat Engels kan.
We liggen trouwens in een prima haven. Het is een voormalig havengebied, vlak naast de Thames, lekker rustig tussen woningen en ongeveer 10 minuten van de metro en bus vandaan. Daar is ook de Tesco, een enorme supermarkt die door de week 24 uur per dag open is. Naast de haven is nog een kleine supermarkt, allemaal erg handig. De huizenprijzen zijn hier behoorlijk, tussen een half en heel miljoen voor woningen met twee of drie slaapkamers.
We liggen overigens aan de bezoekerssteiger, waar een hek omheen staat. Het plan was om naar een box te verhuizen, maar we vinden dat we hier eigenlijk wel leuk liggen, een beetje apart van de rest van de boten.
maandag 5 en dinsdag 6 juli London – dag 3 & 4
In Londen is veel te doen, we maken lange dagen. We hebben erg mooi weer voor in de stad, de meeste dagen zon en wolken en 23 à 24 graden. Alleen maandag is minder, met wat druppels in de morgen en echte regen in de avond. We rekenen er op dat de meeste regen ‘s ochtends valt en gaan daarom vanaf de haven meteen naar het sea life aquarium. Erg mooi, met haaien en veel andere vissen enzo. Op nadrukkelijk verzoek van Floor gaan we daarna shoppen. Nadat de nodige souvenirs en kleren zijn gekocht gaan we door naar Covent Garden. Er zijn best veel straatartiesten actief, erg leuk.
We eten ook in de buurt van Covent Garden en daarna met de bus terug naar huis. Na de dieren ‘s ochtends zien we ‘s avonds een vos hier tussen de huizen sluipen.
Dinsdag is een ‘Thames-dag’. We kopen een dagkaart voor de rivierbus, die vertrekt naast de jachthaven. Eerst met de rivierbus naar het London Eye.
Daarna naar Tate Modern en vervolgens door naar Tower Bridge. Dan zijn alle activiteiten van het lijstje met ‘things to do’ wel uitgevoerd en kunnen we terug naar de boot.
We zijn het helemaal eens met de tekst op Jorrit zijn in Nederland gekochte t-shirt:
Morgenmiddag de Thames af naar Queenborough, met hopelijk wat meer stroom mee, en dan waarschijnlijk donderdagmiddag door naar Zeeland.
Woensdag 7, donderdag 8 en vrijdag 9 juli En weer terug
De laatste dag in London werd in en om de boot besteed, o.a. naar de Tesco shopping mall om spullen voor komende dagen in te slaan. Rond drie uur worden we door de havenmeester de haven uit geschut. Het blijkt al snel dat we nu de stroom wel mooi mee hebben, drie knopen stroom mee halen we goed. Vreemd genoeg levert dat geen snellere vaartijd naar Queenborough op, we doen er weer ongeveer zes uur over. Tegelijk met ons varen wel een stuk of zes boten London uit, overwegend Nederlanders. In Queenborough zijn de meeste moorings dan ook bezet, maar we vinden er nog wel een.
Donderdagochtend is een luie ochtend, we zwemmen nog wat, of eigenlijk laten we ons vooral op de stroom drijven. Je moet wel met een touw aan de boot vast zitten, want het valt niet mee om tegen de stroom op te zwemmen.
Om kwart over drie maken we los van de mooring, op weg naar Nederland. De windguru voorspelt dat er donderdagmiddag weinig wind is en dat deze naar het zuidwesten gaat draaien. Dat van die hoeveelheid klopt, er staat helemaal geen wind. De eerste uren motoren we daarom, geholpen door de stroom schieten we toch lekker op.
Dan trekt in korte tijd de wind aan van niets tot windkracht vijf, helaas nog uit het zuidoosten. We gaan wel lekker hard, maar door het scherp aan de wind varen is het niet zo comfortabel. Gelukkig heeft Floor een pilletje genomen! Later draait de wind door naar zuid, zuidwest en west en de windkracht neemt wat af, maar de hele nacht blijft er een goede wind staan. We zien nu bij licht de windmolenparken voor de Engelse kust die de heenweg zo verwarrend waren. Het verkeerscheidingstelsel moeten we nu wel in het donker oversteken, maar dat is niet zo lastig en het is niet druk op de ‘vaarweg’.
Helaas blijkt dat Lies toch echt een waardeloze nachtzeiler is, ze kan haar ogen gewoon niet openhouden. Af en toe doet ze een uurtje, maar dan moet Huib toch weer aan de bak. Jorrit gaat tegen 12 uur slapen en Floor is om negen uur al vertrokken. Door de lekkere wind scheuren we op België en Nederland af. Als de kinderen wakker worden kunnen we de boulevard van Vlissingen al zien liggen. Maar als we de Westerschelde naderen ontdekken we een nadeel van deze snelle overtocht: tegenstroom. Op basis van onze berekeningen zouden we precies rond laag water aan het begin van de Schelde zijn en zo met de stroom naar binnen. Nu dus niet, dus tergend langzaam dobberen we met drie knopen stroom tegen langs de Zeeuwsvlaamse kust. Die is dan best lang, maar uiteindelijk liggen we om half elf Engelse tijd in de haven van Breskens. We hebben er iets meer dan 20 uur over gedaan.
Zaterdag 10 en zondag 11 juli Nieuwe bemanning, eind vakantie
Nadat we in Breskens weer even hebben bijgeslapen, steken we zaterdagmiddag de Westerschelde over naar Vlissingen. We zijn rond 2 uur de sluis door en wachten tot om half drie de ‘blauwe golf’ voor het Kanaal door Walcheren begint. We hoeven inderdaad bijna of helemaal niet te wachten, waardoor we het stukje tussen Vlissingen en Middelburg twee keer zo snel afleggen als de heenweg. In Middelburg komen we aan de Kinderdijk te liggen. ‘s Avonds gaan we uit eten, lekker mosselen.
Zondagochtend is er een algehele bemanningswissel. Onze vakantie zit er op en voor Eveline en Eric start deel twee van hun zeilvakantie. Na het verder verkennen van de Zeeuwse wateren varen zij de boot weer naar Friesland via de staande mastroute.
Jette en Charlotte varen de eerste dagen mee. Voordat er gevaren wordt gaan ze eerst een middagje fietsen.
Leave a Reply